Umduğumuzdan güzel geçsin yaz…

Haziran’ın ilk günlerinde burada olmayı ve bir mevsimin büyümeye başlamasını izlemeyi seviyorum.

Çiçeğe durmuş nar ağaçlarını, her yazın başında nar çiçeği rengine yeniden hayran olmayı

Ağustosun sıcağına gölgesini büyüterek hazırlanan asmayı

Boyuna bosuna bakmadan dallarını elmalarla yoran bodur elma ağacını

Dut ağacının altındaki, düşen karadutların renkleriyle desenlenmiş ahşap masayı

Issız kumsalı

Kumsalda onarılmayı bekleyen salıncağı

Şimdilik gölgesinden başka kimsesi olmayan şemsiyeyi

Bu sakinliği seviyorum.

Dün gece rakı masası dut ağacının altına kuruldu, sonraki sefer muhtemelen o rakı asmanın gölgesinde içilecek.

Çiçekler nara, elmalar kırmızıya dönecek.

Salıncak için mutlaka sıra beklenecek.

Bir yaz daha gözümün önünde büyüyecek.

Ve ben yine her halini seveceğim.