-
Ayrıkotu
“Sevmeye hazır kişi, kaçınılmaz biçimde acı çekmeye de hazırlıklı olmalıdır çünkü varoluşun çeliskileri içinde acı çekmeden sevmek hemen hemen olanaksızdır. Bu yüzden sevmek büyük cesaret, cesaretlerin en büyüğünü ister.” diyor Margit Schreiner. Yakınlık kurmaktan korkanların, kalplerinin etrafına ördükleri duvarların arkasına saklanan kaçakların hüküm sürdüğü bu devirde bu cesareti gösterebilenleri anlamak zor, anlıyorum. Issız ve donuk ruhların makbul sayıldığı bu çağda manâ aramak, anlam yüklemek, sevmeyi denemek, bir başkasının sevgi dilini öğrenmeye niyet etmek, çaba ve sabır göstermek zahmetli, biliyorum. İnsanın kendine söylediği yalanların sıcak ve yumuşak yatağından kalkıp belki de ayaza çıkacak bir yola adım atmayı göze almasını beklemek naiflikten öte, görüyorum. Yarım kalmışların, hüsranla bitmişlerin yükünden kurtulamama aczi içinde…
-
YARISI
Gecenin yarısı, neresi bölünürken uykularım gecenin iki yarımdan ibaret olmadığını anladım binlerceydi bir gece keder binlerce özlemek binlerce ne geceyi bölebildim ne özlemi ne de kederi ikiye seni bulunca yarısını sana veresiye Kasımın başı uçlarında sen varmışsın gibi kestirdim saçlarımı ellerim üşüyor Not: Kavlen Dergisi 10.sayıda yayınlanmıştır.
-
Ruth
dur ruth,aşkın karanlık yüzünde dur, öylece.hep.böyle dursun aşk her zaman hayatında.karanlık yüzünde dur aşkın,sus. tamamı buydu, de.bütün yavanlığıyla süren insanlarınkuytularında kal. orda kal.unut ruth,unut senben sürdürürüm kalan kısmını, hattın bu ucunukervanlar ve sahraylakendime de sana da ağlarım.sen sus ruth, sen konuşma,sen yavan hayata katılorda sürdür mutsuzluğunu.sahra nasılsa geçeceğin yer değil.ah, ruth, hâlâ sevgili ruth,ortalıkta dönen yalanlarını hissettim, hep.isteseydim kolayca ortaya çıkardı.istemedim. senin kendinden kaçırdığın şeyleriben nasıl ortaya koyardım!sen kendini kandırıyordun,seyircin oldumyalanlarını oynayışını seyrettim.son âna dek.kendini ikna ettiysen beni de ikna etistedim.ruth, mutsuz meleğim.sen inandırmakla, inandırmamak arasındakio siyah noktada durdun.bunun adı işte: zulümdü.bu zulümde sen beni bütün uçlarımdan çarmıha gerdin.ben bütün uçlarımı kanatarak kopardım kendimi ordan.tekrar tekrar,tekrar tekrar kanattım ruth,senin istediğinden…
