-
Büyülü Bahçe
Çok beklediğim, çok sevdiğim bir bebeğin ilklerini kaçıracakmışım gibi bir hüzünle vedalaştım hepsiyle… Laleler, arap sümbülleri, manolyalar, şeftali ağaçlarının tomurcuklu dalları, tutkulu bir sevgilinin kızıl öpücükleri gibi aralarına aldıkları kırmızı lalelerle caka satan papatyalar, süs erikleri… Yenidoğanın cennet kokusunu içime çekip ilk gülüşünden, ilk hecesinden, ilk adımından mahrum bırakılmış gibi boynum bükük vedalaştım. Sesleri, kokuları, ışığı, ışığın renklerle oynayışını, bir rengin asla tek bir renkten ibaret olmadığı anları, doğanın ton sür ton yeşil giysisini, rengarenk minik mücevherlerle süslenişini, küçücük göletin üzerindeki minyatür iskeleyi, gölette yıkanan martıların mutluluğunu, çocuğun doğayla buluşmasındaki neşeyi, bu büyülü anlarla bezeli bahçeyi hep hatırlamak üzere sakladım. İlk hecesini kaçırsak da ilk kelimesinde yanında olmanın, ilk adımını kaçırsak da…
-
YARIM
Çocukluğumuzun odaları sessiz, sokakları ıssız İkimizde ilk aşkları karşılık bulmamış Hüzün yüzlü çocuklarız Cevapsız bırakılmış mektuplar yazmaya Ve aşkı tek başına yaşamaya alışmış Büyürken meğer birbirimizi aramışız Şimdi ben geç kalmakla sınanıyorken sana Feda ettim dualarımdaki sen ihtimallerini Sen gitti sanıyorken beni Yüzüme güneş vuran bir güne sakladım kendimi Saklandım Senden eksik kalanı tamamlayamadım Tek dizesi yazılmış bir dörtlük gibi Yarım bile kalamadım.
-
NEM
Havanın nemle yüklendiği gibi Sensiz geçen zaman zerreleri de ''sen''le yükleniyor. Hava neme doyunca yağıyor Zaman sensizliğe doydu Ama sana, yağmak yasak Hayat durdu, zaman durdu Sensizlik durmuyor Yaşamak yasak, sokak yasak Hasret yasak dinlemiyor Yağıyor, dinmiyor...
-
NEDEN
Hiçbir şey bırakmadın banaNe büyük bir sevdaNe kesif bir hüzünNe hoyrat bir vedaNe esrik bir öfkeAteşini harladığın hevesi de söndürüpÖyle gitseydin keşke Zaten olmayanı özledikçeAra ara üşürümMadem hiç bırakacaktınYolunu neden bana düşürdün?
-
ÇÖL
Orkidelere baktım, susamışlar Eskiden olsa kıyamazdım Şimdi umursamadım Bak ne yaptın Susuz kaldı çiçekler Kalbim gibi kupkuru Ne kızgınım ne kırgın Sadece üzgün Ama bil ki Vebali senin omuzlarında Bu serapsız, vahasız çölün
