KETUM

Bu gece
Şeffaf tenimin altına ince bir perde dokudum
İnce fakat ketum
Orta yerde kustukları hırslarını
Kırgınlık kılıfına sardıkları kıskançlıklarını
Küskünce ördüm
Ucuna suskunluktan saydam bir düğüm
Sıkıca örtündüm

Demek ben içimi hep yanlış yere döktüm

Göremezsiniz artık
Yüzüme vurduğunuz karanlığımı
Örtündüm
Göremezsiniz artık
Işığım da perdenin ardında kaldı
Oysa nasıl övünürdüm

Sayenizde, büyüdüm.